Onze kleine poepie is 1 jaar geworden! Wat een event seg! We wouden er een gezellig familiefeestje van maken (en dat was het ook!) maar voor je het weet moet je taart maken voor 24 personen. Ik wou en zou de taart zelf maken en ben blij dat ik dat gedaan heb! Heeft me wel een beetje stress bezorgd, maar allez dat mocht wel eens want het was lang geleden dat ik dat nog had gevoeld (juist geteld 20 dagen). Ik heb niet lang moeten zoeken naar een thema voor de taart aangezien er de hele maand juli niets anders dan BUMBA (eigenlijk mmmmmummmba) uit de mond kwam van Aaron. Hij heeft een serieuze fascinatie opgelopen voor die gekken clown. Ach, ik heb er me al bij neergelegd en hey zo erg vind ik het niet want bumba is best wel leuk en anders.
Zoals ik voorspeld had, deed Aaron op zijn verjaardag helemaal niet zoals gewoonlijk. Het (oh zo nodige!) dutje in de voormiddag weigerde hij resoluut. Papa heeft nochtans al zijn truken bovengehaald maar Bumba euh Aaron deed geen oog dicht. Hij heeft zijn slaapje wel ingehaald: net op het moment dat iedereen aan tafel zat en we van plan waren om de taart(en) uit te dragen. Ongelooflijk hoe hij in zo'n drukte wegzonk in slaapland (hij zat natuurlijk ook wel superknus op de schoot van zijn opatje). Zo klein en al zo een invloed hebben .. we hebben dan maar even gewacht. Aaron besefte niet al te goed wat er gebeurde toen iedereen dan uiteindelijk zong en er taart kwam en iedereen in de handen klapte. Hij bleef maar met zijn wenkbrauwen fronsen. Het duurde toch wel even vooraleer ik zijn deugnietgezichtje terugzag. En vanaf dan was het feest! Hij genoot van de aandacht en wist maar al te goed ook hoe hij die op zijn manier kon trekken.
Bedankt iedereen om er te zijn! Ik hou ervan om zo'n dingen samen te vieren! Ik hou van familie en wil dit heel graag doorgeven aan Aaron...