Wie is er bang van een dinosaurus?

Aaron en Madhu (de poes) zijn de laatste tijd de allerbeste vriendjes! Aaron heeft een dagelijks knuffelritueel met hem, vertelt hem verhaaltjes, geeft hem eten, speelt verstoppertje...

En vriendjes... die steunen mekaar door dik en dun! En... die stellen mekaar ook gerust!

Jade is geboren!

Hier ben ik dan (eindelijk?!) met wat nieuws!!!

Sorry, maar net zoals bij Aaron hou ik er nu eenmaal van om helemaal te cocoonen met mijn gezinnetje. Heb vandaag pas voor de eerste keer zin gehad om eens iets anders te doen... Ik ben er zeker van dat jullie dat begrijpen...

Jade is ondertussen bijna een weekje oud. Op dinsdag 28 oktober is ze ter wereld gekomen om 23u24. Ze woog 3,800 kg en was 51cm groot. De bevalling was een mooie belevenis, heel anders dan bij Aaron. Het blijft natuurlijk een zeer pijnlijke gebeurtenis maar met de fantastische begeleiding van Hanne (vroedvrouw van het geboortehuis) en de magische handen van Xavier (hij heeft mijn onderrug uuuuren gemasseerd) viel alles best wel mee. Ik heb eigenlijk het grootste deel van de arbeid gewoon thuis kunnen opvangen samen met Xavier en Hanne. Uiteindelijk zijn we om 20u45 in het ziekenhuis aangekomen en nog geen drie uur later was Jade “met de helm” geboren. Voor ons was het belangrijk dat alles op een zo natuurlijk mogelijke manier is kunnen gebeuren en dat was ook zo, wat ons zeer gelukkig heeft gemaakt. Na een korte en een lange nacht in het ziekenhuis mocht ik naar huis, home sweet home… Alles loopt vlot met Jade. Het is eigenlijk Aaron die meer een uitdaging vormt voor ons dan dat kleine meisje. Zijn peuterpuberteit kent een duidelijke piek. Hij heeft het best wel moeilijk om zijn mama te “delen”. Gelukkig is zijn oorspronkelijke desinteresse voor zijn zusje aan het veranderen in een meer behulpzame en nieuwsgierige houding…

de laatste loodjes... animatie is verzekerd!

lieve mensen,

ik laat jullie even meegenieten van het animatieteam dat mij de laatste dagen nogal verwent...

de laatste loodjes beginnen wel te wegen... het wordt steeds moeilijker om even energiek en actief met Aaron om te gaan. Daarbovenop test hij ook steeds meer en heviger zijn grenzen uit. Wat een uitdaging seg. Gelukkig kunnen Xavier en ik er goed over praten en proberen we zo sterk mogelijk op eenzelfde golflengte te staan!

Ons babytje zit daar duidelijk nog goed... prima ingedaald, een cm ofzo ontsluiting maar nog geen echte weeën te bespeuren... we hebben nog wel tijd, ik ben niet echt gehaast... mag komen wanneer ze wil, hoewel we nu toch echt nieuwsgierig beginnen worden... net zoals jullie! Bedankt trouwens voor de vele lieve berichtjes, echt hartverwarmend! Ik zal er vooral aan denken als ik in "labour" ben! ... best wel spannend...

the girls

Ja ja net een girlsdate achter de rug. Ik kan me eigenlijk geen leven inbeelden zonder! Zalig tetteren, oneindig kletsen, wanneer raak je nu eigenlijk uitgepraat met zulke leuke vriendinnen! Heel opvallend was dat de gesprekken deze keer wel bijna exclusief over zwanger zijn, zwanger geweest zijn, "zwangeren", bevallen en bevallingen, babies, peuters, ... gingen. My god zijn die mannen ook content dat er zoiets bestaat als girlsnights! Die zouden dit gewoon niet overleven denk ik...
Het bezoekje uit Costa Rica was super! Eindelijk konden we die schattige Ella Marie eens in levende lijve zien! Wat een lieverd seg! Toch telkens weer maf hoe grenzen en lange afstanden helemaal NIET kunnen tasten aan vriendschap. Telkens we mekaar weerzien, pikken we de draad zo weer op, is het niet Inne? Zaaaaalig vertrouwd!

zie jullie graag

PS: op de foto v.l.n.r.: Katrien en ?, Dorien en Aaron en ?, Inne en Ella Marie

over fluitende krabben en lieve zeepaardjes

Mijn twee hartendieven in actie met hun favoriete boek: een dierenencyclopedie!

Het zijn zo'n schatjes...

vervroegd zwangerschapsverlof

Het academiejaar is gestart vanaf 18 augustus, kun je het geloven?! Zoals altijd zijn we er vollenbak ingevlogen met de tweede zit en het schrijven en bewerken van cursussen. Ik ving ook een deeltje van de opdracht van een (bevallen)collega op omdat zij pas vanaf 1 sept werd vervangen. En maar gas geven... Voor ik het wist zat ik doodmoe voor mijn gynecoloog, mijn hormonen elke kant uitwijzend en mijn gezicht zo "getrokken" als iets (ik zie dat zelf niet, maar de mensen merken dat op). De gynecoloog raadde mij ten stelligste aan om vroeger te stoppen met werken... Vroeger stoppen met werken? Ah ja, dat is een mogelijkheid, dacht ik bij mijn (te) plichtsbewust zelf. Geen haar op mijn hoofd had er tot dan toe aan gedacht om dat te doen; ik zou gewoon doorwerken tot de laatste week voor de uitgerekende bevallingsdatum (=rond 20 okt). Na een paar zéér emotionele uitspattingen (lees: oncontroleerbare huilbuien) begon ik in te zien en te voelen dat het vroeger stoppen met werken een feit moest worden. Ik zag mezelf absoluut niet voor een paar nieuwe klassen lesgeven voor 2 weken met een hoogzwangere buik (en een zeer onstabiele hormonenspiegel door de vermoeidheid!). Gelukkig kon mijn vervangster ook vroeger starten en zo hebben we mekaar afgelost op maandag 22 september. Ik voelde me direct een heel stuk lichter, een pak van mijn hart, een last van mijn schouders,... nu kon ik me volledig storten op de vele babydingen die nog moesten gedaan worden: een hele papierwinkel in orde brengen, kleertjes wassen, sorteren, alles van de "zolder" halen, geboortekaartjes ontwerpen én in mekaar knutselen, alsook de geboortesuiker,... En ondertussen nog wat genieten van mijn andere rakkers. Ik begin mij serieus af te vragen wanneer ik dat in godsnaam allemaal zou gedaan hebben moest ik blijven werken zijn?

lachende bolle wangetjes

een glimp van jou
zo veilig en geborgen
zo schattig, kijk nou
zo zonder zorgen...

Als ik 31 weken was zijn we naar C for 9 geweest in Kortrijk. We verlangden naar een intens moment met ons babytje en waren op zoek naar een originele manier om de meter en peter te vragen. Ik had een klein beetje reserves en vroeg me af of de baby niet teveel "gestoord" zou worden, maar we hebben daar een geweldig showke gekregen van onze kleine spruit. Toch een aanrader vind ik, zeker als je lange tijd weinig tijd hebt gemaakt voor dit nieuw leven. De vrouw die de sessie begeleidde was bijzonder aangenaam en zat volgens visie op dezelfde lijn als ons dus we voelden ons goed bij haar. We hebben er een paar opmerkelijke foto's aan overgehouden van deze toch wel zeer geheime wereld daar vanbinnen...

geluiden vanuit de buik

Ik begin me een beetje schuldig te voelen dat ik zo weinig over de baby en de zwangerschap schrijf... En het wordt stilaan tijd om daar eens verandering in te brengen!

Zoals sommigen onder jullie al weten, hebben we deze keer voor een andere gynecoloog en begeleiding gekozen. We voelden ons namelijk zo goed bij de pre- en postnatale lessen en de aanpak van het geboortehuis en de vroedvrouwen die daar werken, dat ik graag ook door hen wou begeleid worden tijdens de zwangerschap. Onze nieuwe gynecologe ondersteunt ook veel meer het idee van het natuurlijk bevallen en heeft zeer goede contacten met het geboortehuis. In plaats van dat we nu elke maand bij de gynecoloog gaan en een echo doen, gaan we pas om de twee drie maanden op bezoek voor een echo en tussendoor heb ik gesprekken met Hanne of Mieke (de vroedvrouwen) en luisteren we naar de baby...

Luisteren jullie mee?

Eén opname is van het hartje (met de doptone links in beeld), eén van de navelstreng (met de doptone rechts in beeld)...

dolle pret met water!

KALIMERA KOS!

Wij zijn net terug van een weekje Kos en wat heeft dat deugd gedaan seg! Hoewel de formule (all-inclusive hotel) niet echt binnen ons "reizigersprofiel" past, hebben we een gezellige, ontspannende en leuke tijd achter de rug. Geen zorgen gemaakt (behalve dan over het soms wel hardnekkige peutergedrag van Aaron tijdens het tafelen ;-)) , heerlijk vakantieweertje, vooral veel tijd voor elkaar, best wel lekker all-inclusive eten en een verfrissend zwembad (soms zelfs een beetje té). Maar mijn hoogtepunten blijven toch wel de dagen dat we een autootje hebben gehuurd en op ontdekking zijn gegaan op het eiland. "FREEDOM!" tja zo voelde het nu eenmaal aan voor mij... heerlijk om te merken dat Xavier en ik daar op helemaal dezelfde golflengte staan!
Nog een dikke merci aan Doenia, Sertan en Sienna voor de uitnodiging én het gezelschap!
xxx

bolle buik speciaal voor Inne

Eindelijk... tijd gevonden voor een blote buiken fotosessie! Ongelooflijk hoe de tijd vliegt! 25 weken ben ik nu...

Ik sta er van versteld hoezeer mijn energie opgeslorpt werd door mijn werk, Aaron, ons gezinnetje en huishouden,... Er blijft bitter weinig quality time over voor ons kindje in mijn buik! Waar ik bij Aaron geregeld de tijd nam om te "mediteren" en in contact te komen met hem, moet ons tweede kindje het met heel wat minder aandacht stellen. MAAR niet getreurd, dat kleine rakkertje doet echt wel heel hard zijn/haar best om er voor te zorgen dat hij/zij onder de aandacht komt. Zo'n actief wezentje!!!

Vakantie... he he ... welverdiend... al zeg ik het zelf!

Laat de zon, all-inclusive hotels, gentse feesten, trashy mags, picknics in het park en BBQ's maar komen! Wij zijn er klaar voor en hebben er hééééééééééél veeeeeel zin in...

U toch ook?

kus

vaderkesdag

Liefste papa,

Ik zie je hééééééééééél graag, vooral omdat je zo lekker GEK en WILD met me speelt!!!
JIHAAAA...



(shttt niet zeggen aan mama)
xxx Aaron

kleine Ilan

We zijn gisteren op bezoek geweest bij Sylvia, Yvo en Faytje in Eindhoven. Zalig om hen terug te zien en vooral zalig om die kleine Ilan te kunnen bewonderen. Was dat weer even wennen seg! Het lijkt zooooooo lang geleden... Ik smolt toen ik deze glimlach van Ilan kreeg! Nog eventjes en dan hebben wij ook weer een klein babytje.....

xxx

over engeltjes en helden aan zee

Wat een feestperiode gaan we tegemoet! Mijn oma's zijn jarig en mijn opa's ook! Leuk seg die feestjes... kan ik lekker genieten van ieders aandacht! En weet je wat deze keer nog leuker was: oma Annie en opa Norbert hadden een appartement aan de zee voor de hele maand! Joepieeieie! Allen daarheen... Wat heb ik plezier beleefd met die helden en engeltjes! Dankjewel oma en opa voor de leuke weekends aan zee!

belangrijk nieuws

Hallo iedereen,

Ik heb héééééél belangrijk nieuws te vertellen. Kijk maar naar het volgend filmpje...

Ik heb wel nog wat bedenktijd nodig wat de laatste vraag betreft...

PS:voor sommigen onder jullie is het niet meer zo'n nieuw nieuws!

1001 nachten Xavier 30 jaar!

Dankjewel lieve schatten voor de gezellige relaxe avond. Jullie waren zoals altijd GEWELDIG! Fantastisch dat jullie er zo voor gegaan zijn met jullie sfeerbrengende outfits! Bedankt ook aan de drie Samira's voor hun spectaculaire buikdansact!!! Een speciale dankjewel aan mam en pap en Annie en Norbert. Zonder hun hulp had ik deze verrassing niet kunnen realiseren! xxx

en wat doet het schaap?

liedje zingen

Aaron geraakt meer en meer in de ban van "liedjes zingen".
Rarara welk liedje hij hier zingt, lang na zijn bedtijd...

greetz

grrrrrrrr.....

het lukt me even niet om de andere filmpjes te uploaden!!!!

eindelijk nog wat nieuws! filmpjes van Aaron

Dag lieverds,
Eindelijk... het schaamtegevoel werd te groot om nog te negeren! Sorry dat ik zo lang niet meer geblogt heb. Vooral voor de mensen overzee (Inne!!!) die zo graag nog eens een glimp opvingen van onze kleine rakker, moet dit niet leuk geweest zijn. Maar ik heb net gezegd tegen Inne dat ik het ging goedmaken, vandaar dat ik de koe direct bij de horens vat: filmpjes van Aaron!
Het flimpje met de blokjes is van januari. Aaron vindt het geweldig om torens te maken van alles en nog wat, gepaard gaande met vreugdekreetjes als het hem lukt tot frustratieagressie wanneer het niet het geval is.

Dan ook een filmpje van in maart dat eigenlijk mooi het "leven met een peuter" illustreert, vind ik zelf. Ze zijn leergierig, willen veel leren en dan ineens toch even iets doen dat daar compleet van afwijkt (kijk maar op het einde).

Veel kijkgenot,
jullie hebben ook nog veel van mij te goed (vb 30 jaar van Xavier, ons reisje naar Malaga,...)

ien twie draaa... HEUY!

Dag lieverds,

Hier zijn ze dan... de bewijzen dat het weer een super nieuwjaar was!
Dankzij jullie. Man man man wat is het toch leuk om samen feestjes te bouwen, niet?

Xavier heeft een 100 kiekjes om onze vorige blog gezet... opgelet... ze zijn ongecensureerd...

ai ai ai...

yes, that's you!!!

http://www.xado.be/pages/indexny08pag.html

xxx van Xado